Λεντς εντ τσεντς, γουέλκαμ του Γκρις
Η παραπάνω πρόταση αποτελεί την Ελληνική εκδοχή του “Ladies and gentlemen welcome to Greece”. Με αυτού του επιπέδου αγγλικά μας υποδέχθηκε η επικεφαλής αεροσυνοδός της Aegean στο Ελ. Βενιζέλος γύρω στις 2πμ. Με αντιστοίχου επιπέδου Αγγλικά όμως μας συντρόφευσε σε όλο μας το ταξίδι της επιστροφής από το Stansted εχθές το βράδυ. Στις ανακοινώσεις για το ταξίδι, στα περί των αφορολογήτων ειδών και γενικά, όσες φορές χρειάστηκε να ακούσουμε τη φωνή της από τα μεγάφωνα του αεροσκάφους. Αγγλικά που δυσκολευθήκαμε να καταλάβουμε τόσο εγώ όσο και η Σοφία. Άθλια προφορά, απαράδεκτο λεξιλόγιο, καμία χροιά στο διάβασμα και -σίγουρα- κανένα τυποποιημένο κείμενο προκειμένου να μην υπάρχουν παύσεις για να ανασύρει η ιπταμένη τα Αγγλικά του Στρατηγάκη και του Palso.
Αμφιβάλω αν αυτές τις ανακοινώσεις θα μπορούσε να τα καταλάβει έστω και ένας αγγλόφωνος επιβάτης. Όχι οτι ήταν τίποτε ιδιαίτερες ή ζωτικής σημασίας πληροφορίες αλλά σε κάθε περίπτωση το αποτέλεσμα ήταν απαράδεκτο και μάλλον χαλάει την εικόνα της νούμερο 1 αεροπορικής της περιόδου 2008-2009 (ως τέτοια ψηφίστηκε η Aegean).
Θυμίζει την κλασική ανακοίνωση της ελληνικής ακτοπλοΐας “ολ πάσετζερ ντεστινέσιο Πάρος κάντλι ρικουέστε του γκετ ρέντι του ντιζεμπάρκ” (που κι αυτές πλέον έχουν εκλείψει μετά την εισαγωγή αυτοματοποιημένων προηχογραφημένων ανακοινώσεων στα νεότερα πλοία).
Εμ, τι νομίζατε; Μόλις έγινε καθεστώς και η Aegean και νιώθει ότι πια δεν κινδυνεύει από σοβαρούς ανταγωνιστές, άρχισε κι αυτή τις εκπτώσεις στην ολική ποιότητα. Άντε, να τελειώνει η εξαγορά της Ολυμπιακής από το Βγενόπουλο, να δούμε σιγά-σιγά πραγματικό ανταγωνισμό ποιότητας και τιμών σ’ αυτή την έρμη τη χώρα…
δυστυχώς το φαινόμενο είναι σύνηθες και όχι μόνο Ελληνικό. Όταν φτάνεις στην κορυφή και νοιώθεις οτι δεν απειλείσαι, τότε αρχίζεις τους “συμβιβασμούς” στην ποιότητα. Ο σκληρός ανταγωνισμός είναι η μόνη λύση…
Δεν ξέρω πόσο σύνηθες είναι το φαινόμενο. Έχω ταξιδέψει με πολλές αεροπορικές εταιρείες, και τέτοιο χάλι στις αναγγελίες μόνο σε ελληνικές έχω δει.
Επίσης, μια φορά στο Άμστερνταμ, ο οδηγός έκανε μια ανακοίνωση (και φυσικά όχι προηχογραφημένη). Ε, λοιπόν, ούτε cockney του Λονδίνου δεν θα είχε τόσο σωστή σύνταξη και τόσο σωστή προφορά. Φαντάσου: ένας απλός οδηγός ΤΡΑΜ. Το ίδιο και στη Σουηδία, όταν ρώτησα έναν οδηγό λεωφορείου να μου πει πώς θα πήγαινα κάπου πεζός από τη στάση που θα κατέβαινα. Μπορεί η προφορά του να έφερνε ελαφρώς προς το σουηδικό, αλλά τα αγγλικά του καθεαυτά ήταν άπταιστα.
το ίδιο πραγμα σκεφτόμουν σήμερα στο δελφίνι γυρνώντας απο Αίγινα. έπαιξε μια αναγγελία που ακουγόταν σαν μια λέξη 455 συλλαβών και δεν κατάλαβα τίποτα! είναι εντυπωσιακό πάντως!