Ντέρτι Χάρι 2008

Κάθομαι εγώ και κλαίγομαι για το αν ο τροχαίος έδωσε κλήση στο αυτοκίνητο που παρανόμησε ή αν η δημοτική αστυνομία κάνει ή δεν κάνει καλά τη δουλειά της με τα διπλοπαρκαρισμένα στο Ψυχικό. Εδώ ο Ντέρτι Χάρι σήκωσε το κουμπούρι και πυροβόλησε εν’ ψυχρώ ένα παιδί επειδή τόλμησε να μιλήσει. Μόνο που δεν επανέλαβε το περίφημο “come on punk, make my day”.

Ένας μπάτσος σκότωσε, και -πέραν του δράστη- όλοι οι υπόλοιποι είναι στις θέσεις τους και σφυρίζουν αδιάφορα περιφερόμενοι στα κανάλια και τα ραδιόφωνα. Πλέον δεν μιλάμε για αστυνομία. Δεν μιλάμε καν για ανίκανους μπάτσους που απλά δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους. Μιλάμε για στυγνούς δολοφόνους. Και δυστυχώς υπάρχουν συνάδελφοί τους συνδικαλιστές τηλεοπτικοί μαϊντανοί οι οποίοι τους υπερασπίζονται, προσπαθώντας εντέχνως να μιλήσουν για μεμονωμένα “ατυχή” περιστατικά, για προστασίες σωματικής ακαιρεότητας, για εκπυρσοκρότηση, για για για και γενικώς να στρέψουν την κοινή γνώμη εναντίων του περιβάλλοντος του θύματος (όπως πολύ σωστά και εύστοχα λέει ο φίλος Αθήναιος στο σχετικό του κείμενο).

Έχουμε ξεφύγει τελείως; Τραβάει ο διάδοχος του Χάρι Κάλαχαν το περίστροφο και σκοτώνει και ο Τσιατούρας είναι ακόμα στη θέση του; Tι να το κανω αν ασκήθηκαν ποινικές διώξεις στους δύο δράστες; Αυτό ήταν το λιγότερο που θα μπορούσε να συμβεί. 24 ώρες μετά το έγκλημα και ουδείς έχει μείνει ατιμώρητος. Και –υποψιάζομαι πως- δεν θα τιμωρηθεί κανείς. Πότε αποδώθηκαν ευθύνες ώς όφειλαν ώστε να αποδωθούν και τώρα; Πότε παραιτήθηκε ή αποπεμφθηκε κάποιος ώστε να συμβαί το ίδιο και τώρα;

Οι παραιτήσεις Παυλόπουλου –Χηνοφώτη να υποβάλονται μεν (έτσι λένε δηλαδή) αλλά να μην γίνονται αποδεκτές. Γιατί; Δεν έχει ο αρμόδιος υπουργός την πρώτη και την τελευταία ευθύνη για τα καλώς ή τα κακώς καμωμένα του εκάστοτε μπάτσου, ράμπο, κάλαχαν, συνοριοφύλακα; Γιατί ο Κος Παυλόπουλος να κυκλοφορεί ακόμα με την υπουργική κονκάρδα στο στήθος και να προσπαθεί να μας πει οτι –εμέσως πλην σαφώς- μιλάμε για άλλο ένα ατυχές περιστατικό;

Ως πότe θα μας κοροϊδεύει αυτό το κράτος; Ως πότε;